Teks en Meziek: Thei Wessels
Zangk: Leon Beursgens en Thei Wessels
Koeplèt 1:
Gans ‘t jaor, dan wirk ich mich de blaore.
Dan krig deeze vent geine rooe sent.
Mer dae tied, dae gòng nog nootsj verlaore.
Ich bèn mit ein vaer allang kóntent.
Refrein:
Noe kóm èns kieke nao mien medaaje,
woo deeze fraaje veur is te paaje.
Kiek mich èns, prieke, en kòm èns graaje,
nao die medaaje op miene boek.
Went in de vastelaovestied,
dan kòmme ze van wiet en ziet.
De sjoonste maedjes of ‘n kernaaje,
en och nog van die haaje-baaje.
Die kòmme kieke nao mien medaaje,
nao die medaaje op miene boek.
Koeplèt 2:
Ich bèn mit mien twintigste medaaje,
waal ein finnemeen en dat is te zeen.
Veurig jaor, doe waar ich eine saaje,
went doe hauw ich d’r mer neugeteen.
Koeplèt 3:
Wilt geer uch dao ouch èns mit bemuije,
höb geer uch gespjich wiel me toch gein krig,
sjponsor dan geweun èns doezend guije.
Volgend jaor dan zingk geer sjus wie ich:
