Teks: Arno Rutten, Meziek: Jan van Daal
Zangk: Math Niël en Fieny Moerskofski
Refrein:
Marie, Marie, oos Zitterd is neit wie Paris.
Mais oui, Marie, ‘t is noe Vastelaovend hie.
Kòm mit mich mit, dan zuus doe a la France
De maedjes danse, jònges sjanse mit charmance.
De maedjes danse, jònges sjanse mit charmance.
Koeplèt 1:
Marie, ein sjoon Francaise, ‘t koum gans oet Paris,
en tròf mit Vastelaovend ooze Zittisje Lewie.
Lewie waar gans verpòpzak, en keek èns òm zich bie.
Marie woor get aan ‘t sjanse van mon amour cherie.
Lewie zag: “Belle Marie, noe loester toch èns hie”
Koeplèt 2:
Vastelaovesgekke, die danse de Can Can.
Auw wiever, kloune, hoeraes, die sjprènge oppe wal.
Lewie mie mon amoure, miene leive man,
dit is aevel sjoonder, nog sjoonder es Pigalle.
Ich blief bie dich cherie en zèng dan aan dien zie.
